Erben Wennemars: In 2003 ontving ik de Jaap Eden-trofee, toen ik werd gekozen tot sportman van het Jaar. Het beeldje van Jaap Eden heeft nog steeds een ereplaats in de huiskamer. Bij feestjes of andere gezelligheid pak ik het beeldje er vaak bij. Jaap deelt dan even in de goede sfeer. Aan m’n gasten vertel ik dan welke grote successen Jaap Eden beleefde en hoe treurig het einde van zijn leven was.

Hetzelfde doet Daniël Rewijk in Jaap: Een Wondermens als Vader. In het verhaal gaat Japi op zoek naar de vader die hij nauwelijks kende: de eerste sportheld van heel Nederland. Lees het, want jong en oud moet weten wie Jaap Eden was. We mogen hem niet vergeten!

Passage uit hoofdstuk 1. Begraven

Twee brede mannenhanden stevig over zijn schouders en de zachte druk van twee knieën in zijn onderrug. Japi kon zich zo naar achteren laten vallen, want Oom Peet zou hem opvangen. Japi keek om zich heen en zag overal mensen in donkere kleding: donkergrijze wollen jassen en zwarte hoedjes op bleke hoofden. Deftige dames in lange zwarte rokken. Voor zich zag Japi het donkere gat van een graf, met bloemkransen eromheen. Van de bloemengeur werd hij wat licht in het hoofd en week in zijn buik. Een kist van licht en kaal hout op ruwe balken stond erboven. In die kist lag zijn vader.