In deze biografie lees je over een succesvolle sportman, maar belangrijker nog, over misschien wel de grootste sportbestuurder die Nederland ooit gekend heeft. Dat de naam Adriaan Paulen jarenlang gekoppeld was aan de internationale atletiekwedstrijden in Hengelo, was een logisch eerbetoon aan de man die als voorzitter van de internationale atletiekfederatie de drijvende kracht was achter de professionalisering van de atletieksport. Als bestuurslid en later directeur van het Nederlands Olympisch Comité speelde hij een cruciale, initiërende rol bij structurele veranderingen in de Nederlandse sport.

In ‘Tegendraads visionair; de avonturier die nooit thuis was’ lees je over de sporter, de verzetsman, maar ook over de invloedrijke sportbestuurder Paulen die het diplomatieke spel op hoog niveau kende door zijn betrokkenheid bij de grote internationale sportconflicten in de jaren zeventig.

In 1920 is Adje Paulen de eerste Nederlandse atleet ooit die op de Olympische Spelen een plaats in de finale bereikt. En tot op de dag van vandaag is hij met zijn 17 jaar de jongste finalist ooit op de 800m. Na de Spelen in Antwerpen begint Paulen aan een imposante sportcarrière; als 400m- en 800m-loper wint hij vele wedstrijden in binnen- en buitenland en hij verbetert Nederlandse records op de 400m, 800m en 1500m. Tijdens de Tweede Wereldoorlog riskeert Paulen tijdens de bezetting zijn leven. In 1943 wordt hij met diverse collega’s met wie hij in de mijnen werkt gearresteerd door de Duitsers. Uiteindelijk komt hij vrij, waarna hij zijn illegale activiteiten onmiddellijk weer oppakt. Hij gidst zelfs een tankdivisie door Zuid-Limburg om de optrekkende Amerikaanse troepen bij te staan en krijgt daarvoor -na de oorlog- de Militaire Willems-Orde en de Amerikaanse Medal of Freedom.

Na de oorlog wordt Paulen benoemd tot voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie. Een aantal indrukwekkende (bestuurs)functies volgen, waaronder vice-voorzitter, directeur van het NOC en voorzitter van de IAAF. In 1985 overlijdt Adriaan Paulen. Dit boek is een ode aan een sportheld, die nooit een blad voor de mond nam. Zijn grootste verdienste is geweest dat hij er niettemin in slaagde altijd draagvlak en structuur te creëren in de omgeving waarin hij verkeerde.

Auteurs: Cees Haverhoek en Paul van Gool